Daar is die weer

Ja het is inmiddels alweer bijna twee maanden geleden na mijn laatste reisverslag. Dus nu een extra lange dit keer.

Laat ik bij het begin beginnen het gaat nog steeds top met me hier en heb het enorm naar me zin. Het weer wordt inmiddels wel wat slechter (herfst), maar dat deert niet. In het huis heb ik inmiddels ook me draai gevonden ook al gebruik ik de keuken niet, want die is nooit schoon.

De maand maart was net begonnen bij me vorige verslag dus nog even een update van maart. In maart heb ik me favoriete ontbijt ontdekt dat is een bacon-egg roll met BBQ-saus (spek en gebakken ei broodje met BBQ saus) er fijn om op een zondag ochtend te eten. Daarnaast heb ik allemaal nieuwe mensen in het huis leren kennen, maar dat gebeurt ongeveer elke week aangezien mensen hier komen en gaan.

In maart ben ik ook een dag naar de Blue Mountains geweest dit is een groot national park dichtbij Sydney (2 uur met de trein). Hier hebben wij een groep van 8-9 lekker rond gelopen en van de natuur en het uitzicht genoten. Er reed er ook een sightseeing bus rond die je langs de hoogte punten bracht., dit was wel fijn om te hebben aangezien het soms niet te lopen was. tijdens deze tocht hebben Marvin, Helene en ik het idee van Pasen vieren in Melbourne verder ontwikkeld en uiteindelijk hebben wij het dat weekend ook geboekt. Marvin en Helene zijn twee Duitsers die hier net zolang stage gaan lopen, we zijn 6 handen op een buik, en zijn vaak met zijn drieën op stap of ondernemen leuke dingen.

Op maandag was het st patricksday maar dit werd het weekend ook al gevierd dus ben ik op zondag avond met wat in het groen geklede Duitsers nog even volgens oud-Iers gebruik de kroeg in gedoken. Wat natuurlijk altijd gezellig is.

De week er op stond er wat leuks op het programma wat een van de nieuwe exposities werd geïnstalleerd en als personeel heb je dan als eerste toegang om te kijken. Deze expositie kwam uit Frankrijk maar viel een beetje tegen.

In het weekend stonden er weer allemaal leuke dingen op het programma o.a. een middag op Bondi Beach relaxen en de dolphin watch in Port Stephens.

De dolphin watch was een superleuke dag, we moesten alleen al vroeg verzamelen want het was een kleine 300 km rijden vanaf Sydney. In een minibusje voor 20 personen reden we rond kwart voor 8 uit Sydney weg. Na een lange rijd waren we eindelijk aangekomen in de haven van Port Stephens en hebben we lekker verse Fish en Chips gegeten en zijn daarna aan boord gegaan van onze boot. Na een uurtje te hebben gevaren kwamen we een dolfijn tegen met een jong dit was erg leuk om te zien. De dolfijnen waren ook niet bang voor ons en blijven ook lang in de buurt. Meer dolfijnen hadden we helaas niet meer gezien. Hierna gingen we naar Anna Bay en de befaamde sanddunes en strand die 32 km uitstrekken. Hier hebben we lopen Sandboarden en daarna nog ff lekker de zee in en op het strand liggen en toen was deze dag alweer voorbij en werd de week weer business as usual.

In het weekend daarop (laatste weekend van maart) bestond de Sydney Pub Crawl een jaar en had een bootparty georganiseerd door Sydney Harbour. Deze twee uur durende boottocht was in de avond en zo zagen we dus het opera huis en de Harbour bridge vanaf het water in het donker. Hiernaast was het een groot feest op de boot en warden we daarna afgezet voor Marquee (een club in een casino) achteraf vonden we dit een vervelend einde van de avond omdat het bijna verboden was om er lol te maken behalve als je VIP was en 400 dollar voor een wodka wilde betalen. Maar ach ja, we zijn er geweest en de bootparty was harstikke gezellig.

En toen was het een belangrijke week op me stage want het was de lancering van onze nieuwe ruimte om te huren voor feesten, partijen, conferenties etc. hiervoor waren veel belangrijke klanten of relaties uit het bedrijfsleven van Sydney uitgenodigd om dit bij te wonen. Dit was voor mij ook een ultieme mogelijkheid om te leren netwerken en te proberen om een klandizie binnen te halen. Het was een hele succesvolle avond voor zowel het museum als mijzelf. De acting commercial director was ook erg te spreken over hoe ik me daar had geprofileerd.

De volgende dag waren er echter niet heel veel collega’s op het werk of ze kwamen veel later. Dat word hier gewoon getolereerd en hoort bijna bij de cultuur om af te bellen als je de avond er voor uitgaat of iets te veel hebt gedronken.

Op zaterdag ben ik met Marvin naar Taronga Zoo geweest dit is een dierentuin die op een heuvel is gebouwd en met uitzicht op de skyline van Sydney. Hier hebben we o.a. kangoeroes, tasmaanse duivel, emoes en billy’s gezien. Helaas hebben we de koala niet gezien want die konden we niet vinden haha. Er was hier ook een vogelshow die ging over de verschillende inheemse vogels en het beschermen van hun grond gebied en klimaat verandering dit was dus leerzaam voor ons maar ook voor de kinderen die er toch wat van op steken hoe je met het milieu moet omgaan.

Die week er na was ook weer een grote week op me werk aangezien #whaleseason werd geopend dit is de naam van alle walvis gerelateerde exposities bij elkaar. We hebben namelijk Amazing Whale (die uit Frankrijk) en de meeste spectaculaire is een foto expositie van Bryant Austin genaamd Beautiful Whale. Bryant Austin was ook speciaal uit the States over gekomen om zijn werken te instaleren en er over te vertellen. Ik had de eer om voor 1,5 uur met hem op te trekken omdat hij een aantal van zijn koffietafel boeken ging signeren. Ik heb toen een leuke gesprek met hem gehad over hoe hij de foto’s heeft genomen en waarom die dat is gaan doen, en verassend genoeg was hij ook nog geïnteresseerd in mijn persoon dus dit maakte het echt een top dag. De dag er na was de formele opening van de exposities, en ik mocht er bij zijn maar moest dan wel het eerste half uur in een opgeblazen walvispak rondlopen onherkenbaar. Hiervoor mocht ik ook iemand uitnodigen die me ging begeleiden en dit was Fleur een Nederlandse die hier ook stage loopt waar ik het erg goed mee kan vinden. Die heeft zich de hele avond kapot lopen lachen om mij in het pak, ik natuurlijk zelf ook.

In het weekend heb ik weinig overdag gedaan maar ’s avonds genoeg het was het laatste weekend van een van de Duitsers en haar zuster was overgekomen van uit China om nog een weekend hier te komen feesten. Het was nog erg gezellig en maandag was iedereen weer fris en fruitig op het werk.

Op me werk was er een positieve fibe want de schoolholidays waren begonnen en dit betekent dat het druk is in het museum en er speciale programma’s zijn voor de kinderen. Ook was er op zondag de Sam Simon aangekomen een schip van Sea Shepherd de organisatie van Paul Watson die strijd tegen de illegale walvisvangst door Japan. Dit was een aantal dagen daar voor door het internationaal gerechtshof in Den Haag verboden, aangezien Australië, Japan had aangeklaagd was dit natuurlijk een ultieme marketing troef die wij in combinatie met de expositie in handen hadden. Het was ook een drukte van jewelste in het museum. Gelukkig duurde de week voor mij niet zo lang aangezien vrijdag, goede vrijdag was en ik weer vrij was. Dit is ook de dag dat ik met Marvin en Helene naar Melbourne vloog om daar van het paasweekend te genieten.

In Melbourne aangekomen, hebben we ingecheckt in ons hostel, wat natuurlijk op en top schoon en hygiënisch was. Onze spullen gedumpt en een klein rondje door de stad gelopen omdat het inmiddels al half elf ‘s avonds was. Na een korte nacht zijn we de stad in gegaan en naar de Queen Victoria Market te zijn gegaan en daar ons zelf verlekkert aan alle delicatessen en Europese lekkernijen, hebben we een broodje bratwurst mit sauerkraut genomen. Dit smaakt enorm lekker aangezien we Europees eten allemaal wel missen (vooral de maaltijden van onze moeders). Na lekker rond te hebben gelopen en het trammetje te hebben gepakt zijn we lekker ergens gaan lunchen en aangezien Melbourne bekend staat voor zijn Food en Fashion, had ik hier een heerlijke kangoeroesteak met sweet potatomash. Na daarna een uurtje op bed te hebben gelegen hadden we afgesproken met wat kennissen van Marvin die hij ooit in Duitsland had ontmoet maar uit Melbourne komen. Deze namen ons mee naar een heerlijk Italiaans restaurant in het Casino om daar heerlijk te dineren. Hierna zijn wij terug gegaan naar onze kamer die we moesten delen met 9 anderen, om in te drinken voordat we uitgingen in de beste club van Melbourne. Na een heerlijke avond uit en wat pizza punten als besluit gingen we de volgende dag naar het hoogste uitzicht punt van het zuidelijk halfrond. Dit had een supermooi uitzicht over de hele stad. Toen we weer beneden waren zijn we langs het water richting de Rod Laver Arena gelopen dit is het stadion waar elk jaar de Australian Open (tennis) plaats vind. Toen terug langs de andere kant van het water richting Federation Square waar er gratis optredens waren voor het International Comedy Festival. Hier lekker gezeten en daarna vertrokken naar St Kilda waar de pinguïns slapen en aan land komen bij zonsondergang, we hebben er een aantal gezien, daarna weer lekker gegeten en toen zat onze reis er alweer bijna op omdat we op maandagochtend rond 5 uur ons hostel weer verlieten voor de vlucht naar huis (Sydney).

En dan zitten we alweer in de afgelopen week die duurde voor mij maar twee dagen namelijk dinsdag en donderdag. Op dinsdag kregen Sandro en Ik (andere stagiair) te horen dat we gratis kaartjes hadden om de volgende dag naar de Royal Easter Show te gaan. Dit lieten wij ons geen tweede keer zeggen en zijn toen de volgende dag er vroeg naar toe gegaan. De Royal Easter Show is hier in het leven geroepen om de boeren en de stadse lui op een speelse manier met elkaar in contact te laten brengen dit is echter uitgegroeid tot een mega groot event met kermis er bij en proeverijen van o.a. wijn, chocola en worst. Maar ook nog de ouderwetse koe-varken-schaap-kip-eend-geit-paard keuringen. Nadat we alle dieren wel hadden gezien zijn we naar over de kermis gelopen en uiteindelijk naar huis gegaan. Het was wel schokkend als je kinderen hoorden praten als de moeder uitlegde dat melk uit een koe kwam en dat het jongetje zegt “nee mama, het komt uit de supermarkt”. Ik denk persoonlijk dat ze dit zeker voor de kinderen die in de stad opgroeien goed is dat ze ook kennis maken met de dingen achter hun voedsel.

En toen was het donderdagavond de borrel van het Consulaat-Generaal omdat het de eerste koningsdag was in 100 zoveel jaar. Na binnenkomst lekker aan de bitterballen, broodjes rookworst en haring dus echt genieten, lekker ouwehoeren in het Nederlands en meezingen met het Wilhelmus, Dromen zijn Bedrog en me allereerste liefde dat was juffrouw Toos, dus kortom een heerlijke borrel. Want het netwerken ging ondertussen ook nog lekker door daar. Na deze geslaagde borrel was er natuurlijk nog een afterparty waar iedereen naar toe ging. Hier weer wat leuke mensen leren kennen waar mee ik uiteindelijk op zaterdag ook weer op het feest zou zijn. Dus kortom een top avond weer.

Op vrijdag was het Anzac-day waarbij zij de gevallen soldaten herdenken, dit is ook een nationale feestdag waarbij natuurlijk word gedronken. Ik heb de ceremonies op tv gezien en voor de rest de dag erg weinig gedaan.

Kingsday op zaterdag was de beste koningsdag ooit gehad (hahahaha), ik had rond Happy Hour afgesproken om met Stefanie wat te gaan drinken op de koning dit is natuurlijk ook gelukt, we hadden afgesproken in Darling Harbour vlak bij me werk want ik wist dar er op het dak van mijn werk een projectie zou zijn die te maken had met walvissen en het comedy festival. Uiteindelijk hier nog even langs geschoten om in de pop-up bar op de brug een drankje met me collega’s op de koning te nuttigen. Daarna lekker uit eten geweest om te vieren dat Mama haar diploma had ontvangen, en toen door naar de Kingsdayparty. Ik zal er niet veel over vertellen want het was vooral veel zingen, dansen, drinken, polonaise en feesten, met dank aan onze vrienden van Heineken en de bitterballen was het een super avond/nacht.

En ja voor degene die nog twijfelde ik heb het hier echt fantastisch en het is echt de tijd van me leven

Groetjes en tot het volgende verslag

Wouter